menu

Muziekblaadjes, deel 2. Las je deze ook?

Vorige week keken we naar de muziekbladen Tuney Tunes, Muziek Expres, Muziek Parade, Hitweek en Aloha. We kregen veel reacties van lezers waaruit blijkt dat deze bladen enorm populair waren. Maar er waren ook nog andere titels. Dus, zoals beloofd, hier een en ander over de overige bladen die tieners in die mooie jaren van de ‘Nederbiet’ verslonden. 

Hitkrant, Popfoto en Oor - Jongbelegen.nu

Popfoto 
Popfoto was een maandelijks, later tweewekelijks, muziekblad dat voorgekomen is uit het allereerste Nederlandse muziekblad Tuney Tunes. Het bestond van 1966 tot 1995. In 1969 fuseerde Popfoto met het blad Teenbeat waardoor de oplage steeg tot maar liefst 230.000 gedrukte exemplaren. Anders dan concurrenten als Muziek Expres en Muziek Parade, richtte Popfoto zich primair op de meisjes. Foto's en posters van hun populaire idolen kregen in het blad een prominente plaats en vonden daarna vaak een plek op de muren van meisjeskamers. Ook werd veel ruimte besteed aan songteksten, (foto)strips, prijsvragen, beautytips en mode. Aan serieuze popjournalistiek werd niet of nauwelijks gedaan. Eigenaar en oprichter Paul Acket verkocht Popfoto in 1974, samen met Muziek Expres aan uitgeverij VNU. Aan de bloeiperiode van het blad kwam snel daarna een einde. De oplage van Popfoto kelderde van 325.000 exemplaren in 1974 naar 237.302 in 1980 tot 85.000 in 1990. VNU probeerde de boel nog te redden door Popfoto een keer in de twee weken uit te laten komen, maar ook dat redde het blad niet van de ondergang. In 1995 werd de naam van Popfoto veranderd in Fancy. Onder die titel hield het blad het nog vijftien jaar vol. In augustus 2011 werd bekendgemaakt dat Fancy in november van dat jaar zou worden opgeheven. 

Hitkrant 
Op 3 oktober 1975 verscheen het eerste nummer van de voorloper van Hitkrant: De Nationale Hitparade Krant. Het weekblad, dat aanvankelijk slechts acht pagina's telde, was een initiatief van ex-muziekuitgever Willem Jan van de Wetering en werd op de markt gebracht door uitgeverij Keihard & Swingend, ook de uitgever van Muziekkrant OOR. De Nationale Hitparade Krant werd in een oplage van ruim 100.000 exemplaren gratis verspreid in platenwinkels. Het blad diende ter promotie van de gelijknamige hitlijst, de Nationale Hitparade, die destijds in een hevige concurrentiestrijd was verwikkeld met de Nederlandse Top 40. Als reactie op het verschijnen van De Nationale Hitparade Krant werd het gedrukte exemplaar van de Nederlandse Top 40, dat ook gratis werd verspreid in platenwinkels, uitgebreid van vier naar zes pagina's. In januari 1977 werd De Nationale Hitparade Krant omgezet in het (niet langer gratis) weekblad Hitkrant, onder redactie van Ruud van Dulkenraad (voormalig hoofdredacteur van Muziek Expres), Constant Meijers en Ton Vingerhoets. De lancering ervan deed nogal wat stof opwaaien. Het gebeurde, vrijwel onaangekondigd, eind 1976 tijdens een promotiebezoek van ABBA aan Nederland. De bandleden kregen een aantal gouden platen én het eerste exemplaar van het nieuwe muziekblad uitgereikt. Bovendien kregen ze de eerste Hitkrant Trofee voor beste groep van 1976. Dit leidde tot boze reacties van andere media die geen foto’s van ABBA met een concurrerend blad in hun handen wilden afdrukken. Anders dan de concurrentie had Hitkrant in eerste instantie minder last van een terugval in de verkoop. De laatste tweewekelijkse Hitkrant verscheen nog op 28 maart 2017. Er bestaat nog wel een online versie van het blad die je hier kunt vinden: Hitkrant online

OOR
OOR is het enige Nederlandse muziektijdschrift van weleer dat nog steeds als gedrukt blad wordt uitgegeven. Het blad werd op 1 april 1971 opgericht door student politicologie Barend Toet (1947). Toet had vooral muziektijdschriften als ‘Rolling Stone’ en het Engelse ‘Melody Maker’ voor ogen als voorbeelden. Het eerste nummer, dat met artikelen over pop, jazz en klassieke muziek een brede opzet had en in een oplage van 20.000 exemplaren werd verspreid, werd betaald door Berry Visser, oprichter van MOJO. Het blad werd op 1 januari 1972 verkocht aan uitgeverij Levisson en richtte zich vanaf dat moment meer op popmuziek. Op 1 mei 1973 werd het blad ondergebracht in een eigen vennootschap, Keihard & Swingend, waarna de oplage snel steeg tot 40.000 exemplaren. Muziekkrant OOR stond een aantal keren op Pinkpop met een marktkraam ter promotie van hun blad. Bekende redacteuren uit die tijd waren Jan Maarten de Winter en Constant Meijers. In januari 1980 ging OOR op tijdschriftformaat verschijnen. Vier jaar later werd het formaat nogmaals verkleind, verdween de aanduiding 'muziekkrant' van de omslag en kondigde het blad aan voortaan meer over film, literatuur, cabaret en kunst te gaan berichten. Die verbreding van de formule hield echter niet lang stand. Vanaf oktober 2005, toen Aloha (dat zich op de oudere muziekliefhebber richtte) opging in OOR is het een glossy. In januari 2017 vierde OOR zijn 45ste verjaardag met een speciaal jubileumnummer met de 45 beste singles uit 45 jaar OOR. 

maart 2020
Wim van der Oest
Kan lezen en schrijven met woorden. Vier decennialang tekstschrijver en auteur. Enthousiast medeoprichter van Jongbelegen. Waarom? Omdat hij online maar bar weinig magazines kon vinden die niét tuttig en ouderwets zijn.

Goed stuk

Deel dit artikel: