menu

Herbie, de meest eigenwijze Kever ooit

Ken je Herbie nog? Hij was de held in maar liefst zes Disneyfilms en een televisieserie. Deze Volkswagen Kever had een eigen wil, kon zichzelf besturen en was bovendien een racewagen, die met zijn nummer 53 en rood-wit-blauwe racestrepen menigmaal als eerste over de finish ging. Dit is het verhaal achter de meest eigenwijze Kever ooit.

 

Herbie, de meest eigenwijze Kever ooit - Jongbelegen.nu

Geen dienstmeisje

De carrière van Herbie als internationale filmster begint met de film ‘Herbie The Lovebug’. Aan het begin van de film staat hij in San Francisco in de showroom van autohandelaar Peter Thorndyke en wordt hij gekocht door de rijke mevrouw Van Luit als cadeau voor haar dienstmeisje. Maar die heeft problemen met de auto, die natuurlijk helemaal niet van een dienstmeisje wil zijn, en brengt de Kever terug naar de showroom. Daar wordt hij opnieuw verkocht aan autocoureur Jim Douglas. Jim’s beste vriend Tennessee noemt de auto Herbie naar zijn oom Herb, een middengewicht bokser wiens neus steeds meer de vorm van een Volkswagen Kever krijgt, en maakt van Herbie een racewagen. Autohandelaar Thorndyke wordt de belangrijkste, en vooral onsportieve, racetegenstander van Herbie en Jim. Maar Herbie weet steeds met een aantal slimme trucs de overwinning in de wacht te slepen.   

Herbie redt een huis

In ‘Herbie Rides Again’ uit 1974 is Herbie tijdelijk gestald bij de tante van Tennessee, mevrouw Steinmetz. Jim Douglas en Tennessee bevinden zich in het buitenland. Mevrouw Steinmetz probeert met behulp van Herbie haar huis te redden van ontwikkelaar Alonzo Hawk, die het plat wil bulldozeren. Herbie vindt een aantal andere Volkswagen Kevers met een eigen willetje en samen jagen ze aan het eind van de film Hawk en zijn leger van slopers weg.  

Herbie heeft een eigen bewustzijn. Maar hoe??

Hierna volgen nog vier films, de laatste in 2005, waarin Herbie duidelijk een eigen bewustzijn en eigen wil heeft. In de televisiefilm ‘The Love Bug’ uit 1979 komen we er (eindelijk) achter hoe hij daar aan gekomen is. Het verhaal gaat dat een oudere Duitse ingenieur genaamd Dr. Gustav Stumpfel Herbie aan het bouwen was toen een foto van zijn overleden vrouw in een vat met gesmolten metaal viel. Omdat Stumpfel zo van zijn vrouw hield en kapot was van haar dood, reanimeerde zij in de vorm van Herbie.  

Herbie wordt vermoord

In de televisiefilm wordt Stumpfel gedwongen een boosaardige Volkswagen tegenhanger van Herbie te bouwen, ‘Horace the Hate Bug’, uit een stukje van Herbie's originele metaal. In de film vermoordt Horace zijn tegenstander Herbie. Herbie’s eigenaar Hank Cooper begraaft Herbie. Dit lijkt het eind van Herbie te zijn. Maar dan keert Jim Douglas terug uit het buitenland en bouwt samen met Hank Cooper de gevallen Love Bug weer op met hulp van de berouwvolle Dr. Stumpfel. Herbie neemt het in een race op tegen de slechte Horace en wint door zichzelf in tweeën te delen.  

Eenvoudige technische oplossingen

Zeker tijdens de eerste Herbie films zijn de special effects technieken nog niet zo ver ontwikkeld als vandaag de dag. De filmmakers moesten het dan ook doen met redelijk eenvoudige oplossingen. Om het effect van een zelfrijdende Herbie te creëren, bedacht Disney een gedetailleerd systeem van tandwielen en katrollen die verbonden zijn met een tweede stuurkolom onder de voorstoel en een bestuurder die op de achterbank zat. Er was ook een tweede set pedalen, koppelingskabels en een verlengstuk voor de versnellingspook. In ‘The Love Bug’ zat de bestuurder achterin laag genoeg om over de voorruit te kijken, maar nog steeds buiten het zicht van de camera. Voor ‘Herbie Rides Again’ en ‘Herbie Goes to Monte Carlo’ installeerde Disney een mistlamp op de motorkap van Herbie waarin een kleine camera zit waarmee de bestuurder de straat kan zien zodat hij nog lager kan zitten.  

Zie in deze korte video Herbie weer in actie

november 2020
Wim van der Oest
Kan lezen en schrijven met woorden. Vier decennialang tekstschrijver en auteur. Enthousiast medeoprichter van Jongbelegen. Waarom? Omdat hij online maar bar weinig magazines kon vinden die niét tuttig en ouderwets zijn.

Goed stuk

Deel dit artikel: