Weer samenwonen? Nee, dank je!
Je hebt in de kroeg, via een datingsite of tijdens het uitlaten van de hond een leuke dame of heer ontmoet en, yes!, het wordt een relatie. Na een tijdje doet zich dan meestal de vraag voor ‘Gaan we samenwonen?’.
Uit cijfers van het CBS blijkt dat hoe ouder de partners zijn, hoe minder animo er is om bij elkaar in te trekken.
Vrijheid
De meeste alleenstaanden met een relatie willen in de toekomst niet latten. Twee derde wil uiteindelijk met de huidige partner gehuwd of ongehuwd gaan samenwonen.
Met de leeftijd neemt dat aandeel echter sterk af. Jongeren willen bijvoorbeeld vrijwel zonder uitzondering ooit bij hun partner intrekken en verwachten ook vaak te trouwen. Van de 50- tot 79-jarigen wil vier op de tien gaan samenwonen. De reden om niet te gaan samenwonen is voor meer dan twee derde van alle mensen met een LAT relatie dat ze hun vrijheid willen behouden. Voor ruim 15 procent zijn het vooral slechte ervaringen in een eerdere samenwonende relatie, eenzelfde aandeel noemt haar/zijn eigen kinderen of die van de partner als reden.
Maakt LAT gelukkiger?
Living Apart Together is natuurlijk niks nieuws. In de jaren 1840 hadden Fréderic Chopin en de schrijfster George Sand al een relatie die we nu LAT zouden noemen.
Ook Woody Allen en Mia Farrow hadden zo’n relatie, waarbij ze allebei aan een kant van Central Park in New York woonden zodat ze elkaar wel konden zien.
Uit onderzoek blijkt dat zo’n 10% van alle volwassen stellen in Europa kiest voor een LAT relatie. Uit dit onderzoek blijkt dat de kans groot is dat steeds meer mensen alleen-maar-toch-samen gaan leven. Wat is de aanleiding hiervoor en worden deze stellen er ook gelukkiger van?
De psychotherapeut en presentator Lucy Beresford is de auteur van het boek ‘Happy Relationships’.
Ze denkt dat succesvolle LAT relaties voor een evenwicht zorgen tussen onafhankelijkheid en emotionele betrokkenheid. ‘Het maakt iets mogelijk dat individualisatie heet’ zegt ze. 'Sommige mensen willen een ‘rustige ruimte' om naartoe te gaan, een soort meditatieruimte. Maar vermoedelijk hebben sommigen meer alledaagse wensen, zoals een ruimte waar het dopje op de tube tandpasta wordt gedraaid, de was wordt opgeruimd en het toilet wordt doorgespoeld. Hoe dan ook, apart wonen geeft je ruimte om te ademen’.
Beresford denkt ook dat LAT-scenario's een gezond realisme laten zien. Wég van het traditionele sprookje van duurzame liefde onder één dak. ‘Als we straks 110 jaar oud gaan worden kunnen sommige van onze relaties een levensverwachting van meer dan 80 jaar hebben’ zegt ze. ‘Praktische veranderingen kunnen nodig zijn om een relatie te laten voortduren’.
Als samenleven ondraaglijk is
Maar Simon Duncan, emeritus hoogleraar sociaal beleid aan de Universiteit van Bradford, die over LAT relaties schreef in het boek ‘Reinventing Couples’, plaatst een voorzichtige noot. ‘Vaak kan de keuze voor een LAT relatie een ‘negatieve voorkeur’ zijn - een keuze om de relatie te behouden wanneer het samenleven ondraaglijk is’.
Hij noemt als voorbeeld een vrouw voor wie de doorgeslagen groene levensstijl van haar partner leidde tot het zich niet mogen wassen en geen verwarming in huis hebben.
Ook Beresford zegt dat het ontsnappen naar een LAT relatie vaak niets oplost, dat er niets wordt verwerkt. ‘Voor miljoenen mensen werkt LAT, maar er zijn vaak belangrijke vaardigheden voor nodig, met name respect en de gave om tot compromissen te komen’ zegt zij.
Bronnen: CBS, The Guardian
