menu

Meer weten over… Siouxsie and the Banshees

Deze keer de schijnwerper op Siouxsie and the Banshees. De Britse band, met de zwaar opgemaakte Siouxsie als leadzangeres, behaalde in 1978 hun eerste hit met de single ‘Hong Kong Garden’ waarvoor een xylofoon werd gebruikt. 

Meer weten over… Siouxsie and the Banshees - Jongbelegen.nu

Siouxsie Sioux
Siouxsie werd als Susan Janet Ballion in 1957 geboren in het Britse Southwark. Haar ouders hadden elkaar ontmoet in de voormalige kolonie Belgisch Congo waar haar Belgische vader onderzoek deed naar slangengif. Midden jaren ’50 verhuisde zijn Britse vrouw en hij naar Engeland. Het gezin leefde in Chistlehurst, een voorstad van Londen. 
Siouxsie was een eenzaam kind. Ze was tien jaar jonger dan haar broer en zus en was zich ervan bewust dat haar familie anders was dan die van andere kinderen op school en in de buurt. Het gezin werd niet betrokken bij de buurt en haar vader, die niet meer werkte, zat de hele dag thuis te drinken, terwijl haar moeder nooit thuis was. Daar schaamde de kleine Susan zich voor en om die reden nodigde zij nooit vriendinnetjes uit bij haar thuis. Heel veel later zou zij in een interview onthullen dat veel van haar songteksten gebaseerd zijn op hoe zij zich voelde tijdens deze pijnlijke tijd. 

Sex Pistols 
In 1975 trad een nieuwe band, de Sex Pistols, op in de kunstacademie van Chistlehurst. Susan zag het optreden niet maar raakte door de verhalen van vrienden, die Johnny Rotten en zijn maten wel hadden zien spelen, geïnteresseerd in de band. 
Een paar maanden later ging zij, samen met Steven Severin die zij had ontmoet op een concert van Roxy Music, naar een optreden van de Sex Pistols in Londen. Na het optreden praatten Susan en Steven een tijdje met de bandleden en besloten daarna de Sex Pistols te volgen. Zij sloten zich aan bij een groepje excentrische tieners die de punkband aanbaden. Siouxsie was geboren! 
Met de groeiende bekendheid van de Sex Pistols werd ook Siouxsie een bekende verschijning in de Londense club scene. Zij was een van de eersten die fetish en bondage kleding en accessoires ging dragen en zich zwaar met zwarte make up en dieprode lipstick opmaakte. De look die wat later het uniform van alle echte punkers zou worden. 

Het Onze Vader
Punkers van het eerste uur vonden dat iedereen, of je nu muzikaal was of niet, op het toneel mocht staan. En dus besloten Siouxsie en Steven Severin dat hun tijd was aangebroken. Ze kregen de kans om als support act op het 100 Club Punk Festival (georganiseerd door Malcolm McLaren, manager van de Sex Pistols) op te treden. Het probleem was alleen dat zij geen repertoire hadden en eigenlijk nog nooit samen hadden gespeeld met de ‘geleende’ andere bandleden, waaronder de later ook bekend geworden Sid Vicious op drums. Toen het tijd was voor hun act, improviseerden de vier twintig minuten lang op de tekst van het Onze Vader. Het werkte. Zelfs zó goed dat een belangrijke muziekjournalist schreef ‘Siouxsie had volledige controle, was volledig zelfbewust. Ik kan me eigenlijk niets van de rest van het festival herinneren. Alleen dat éne optreden!’. 

Siouxsie and the Banshees
De band wilde na dat optreden eigenlijk uit elkaar gaan, maar werd opnieuw voor gigs gevraagd. Siouxsie en Severin trokken twee maanden later gitarist Pete Fenton en drummer Kenny Morris aan. Na een aantal optredens in begin 1977 vervingen zij Fenton door John McKay omdat volgens hen Fenton een ‘echte rockgitarist’ was die niet helemaal bij het punkgeluid hoorde. De band kreeg al snel een eigen geluid dat door hen zelf werd omschreven als ‘koud, machine-achtig en passioneel tegelijkertijd’. Een Brits muziekblad omschreef hen als ‘een 21steeuwse industriële fabriek’. 

Eerste albums 
Alhoewel de band uitverkochte zalen trok in Londen, waren de platenmaatschappijen huiverig om hen een platencontract aan te bieden waarbij ze een volledig artistieke vrijheid zouden krijgen. In juni 1978 nam Polydor als eerste die stap en gaf Siouxsie and the Banshees een dergelijk contract. Het resultaat was het debuutalbum ‘The Scream’. Al snel bereikte de single ‘Hong Kong Garden’ de Britse Top10. Het tweede album ‘Join Hands’ verscheen in 1979. Een vooraanstaand Brits muziekblad omschreef het als ‘een gevaarlijk werk, dat je zeker moet horen’. De band ging op een grote toer om het album te promoten, maar na een paar optredens brak er al ruzie uit en vertrokken Morris en McKay. Een nieuwe drummer werd al snel gevonden in de persoon van Budgie, die de post-punk band de Slits had verlaten. Maar een nieuwe gitarist vinden was een stuk lastiger. Robert Smith, gitarist van de support band The Cure, bood zijn diensten aan en speelde gitaar tot aan het eind van de toer. 

Elf albums 
In totaal namen Siouxsie and the Banshees in de periode van 1978 tot 1995 elf albums op die vrijwel allemaal goed werden ontvangen. Bij het zesde album ‘A Kiss in the Dreamhouse’ veranderde de muziekstijl van de band behoorlijk. Zo werden er violen gebruikt en experimenteerde de band in de studio met allerlei muziekinstrumenten. Muziekbladen omschreven hen nu als ‘alternatieve rockers’. In april 1996 zetten de bandleden na twintig jaar een punt achter het voortbestaan van Siouxsie and the Banshees. Door de jaren heen deed Siouxsie verschillende gastoptredens en werkte zij mee aan albums van andere muzikanten. In 2007 verscheen haar solo-album ‘Mantaray’ dat de 39ste plek op de Britse album chart behaalde. 

Kijk hier nog eens naar de eerste single van Siouxsie and the Banshees, ‘Hong Kong Garden’

mei 2020
Wim van der Oest
Kan lezen en schrijven met woorden. Vier decennialang tekstschrijver en auteur. Enthousiast medeoprichter van Jongbelegen. Waarom? Omdat hij online maar bar weinig magazines kon vinden die niét tuttig en ouderwets zijn.

Goed stuk

Deel dit artikel: