Tachtig jaar Bob Dylan. En wat je nog niet wist…(misschien)
Op maandag 24 mei aanstaande viert Bob Dylan zijn tachtigste verjaardag. Speciaal voor die gelegenheid verschijnt er een bijna oneindige stroom aan boeken, documentaires en artikelen. Wat kun je nog schrijven over deze ondoorgrondelijke, 's werelds meest invloedrijke songwriter? De man die naast ontelbare prijzen in 2016 zelfs als eerste musicus de Nobelprijs voor de literatuur ontving. Hier wat feiten die je misschien nog niet wist…
Robert Allen Zimmerman werd geboren op 24 mei 1941 in Duluth, Minnesota. Hij veranderde zijn naam legaal in 1962. Hoewel meestal wordt aangenomen dat zijn naam verwijst naar de dichter Dylan Thomas, is er een theorie dat de naam zou kunnen zijn geïnspireerd door de legendarische speler Bobby Dan Dillon van de American football club Green Bay Packers uit Wisconsin.
Dylan tekende bij Columbia Records toen hij 20 jaar oud was. Dat betekende in die tijd dat hij wettelijk minderjarig was en dat ook zijn ouders het contract moesten ondertekenen. Om wat voor reden dan ook, wilde hij dat niet en overtuigde hij platenproducer John Hammond ervan dat hij een wees was en dat hij niemand anders kon laten tekenen.
'Masters Of War', een harde afwijzing van het militair-industrieel complex uit 'The Freewheelin' Bob Dylan' uit 1963, blijft een van de krachtigste protestsongs ooit geschreven. De muziek en de tekst verschenen voor het eerst op de cover van Broadside magazine (een voormalig magazine over folk-rock) van februari 1963.
Like A Rolling Stone', geschreven in 1965, is lang beschouwd als een van de grootste en meest invloedrijke songs in de moderne muziek. De teksten van Dylan’s nummers zijn heel verschillend, maar voordat ze werden teruggebracht tot wat je nu hoort, waren zijn oorspronkelijke teksten tussen de zes en twintig pagina's lang.
Het was Dylan die The Beatles voor het eerst kennis liet maken met marihuana op 28 augustus 1964 in het Delmonico Hotel in New York. Paul McCartney vond de ervaring zo diepgaand dat hij roadmanager Mal Evans vroeg om alles wat er gebeurde te noteren. De notitieboekjes werden later door de politie in beslag genomen.
Dylan heeft nooit een nummer één single gehad in de Billboard hitlijsten. Het dichtst in de buurt kwam hij met 'Like A Rolling Stone' en 'Rainy Day Women. Die beide nummer twee bereikten in respectievelijk 1965 en 1966. The Byrds' cover van zijn 'Mr Tambourine Man' uit 1965 bereikte wel de eerste plaats.
Toen Dylan in 1965 voor het eerst elektrisch begon te spelen, leidde dat tot boze reacties van veel van zijn fans die vonden dat je folkmusic niet elektrisch mocht spelen.
Nadat hij in mei 1966 het album ‘Blonde On Blonde’ had uitgebracht toerde hij door Europa. Tijdens een optreden in Manchester speelde hij met zijn band het eerste gedeelte akoestisch. Het tweede gedeelte speelde hij elektrisch en werd daarbij op boegeroep uit de zaal onthaald. Tijdens een overgang tussen twee nummers riep iemand uit de zaal ‘Judas!’. Dylan ging gewoon door met elektrisch spelen en zei na afloop van het concert ‘Thank you. God save the Queen’ en verliet het toneel.
Dylan werd opgenomen in de Rock And Roll Hall Of Fame in 1988, voorgedragen door Bruce Springsteen. In zijn dankwoord bedankt Dylan eerst Muhammad Ali en Little Richard om vervolgens met een paar rake woorden Mike Love van de Beach Boys voor schut te zetten. Die had in zijn dankwoord voor het opnemen van de Beach Boys in de Hall o.a. Paul McCartney en Mick Jagger bekritiseerd.
In 2004 verscheen Dylan in een televisiereclame voor het sexy lingeriebedrijf Victoria's Secret. 'Love Sick', het eerste nummer van het album 'Time Out Of Mind' uit 1997, speelt op de achtergrond terwijl Dylans ronddolende figuur wordt afgewisseld met beelden van model Adriana Lima.
In 2012 bracht hij zijn 35e studioalbum 'Tempest' uit. Zoals op al zijn platen van de laatste 15 jaar, bevatte de hoes geen gedrukte tekst. De titeltrack bevatte echter wel verwijzingen naar James Camerons kaskrakerfilm ‘Titanic’ uit 1997.
