Nieuw album van Blondie komt eraan! Dit zijn mooie nummers van vroeger

Op 1 juli van dit jaar vertelde Debbie Harry aan het magazine New Musical Express dat de groep hun twaalfde album aan het voorbereiden zijn die opnieuw zal worden geproduceerd door de award winning producer John Congleton. Volgens de zangeres wordt het een echt bandalbum en zijn de leden bezig met het maken en repeteren van nieuwe nummers. Waarschijnlijk worden er dat tien à twaalf, maar Harry vond het nog te vroeg om verder over de songs te praten. Dus kijken we nog maar eens terug op mooie nummers van Blondie uit het verleden en hun achtergrond.

‘Rip Her to Shreds’  

Vol smerig plezier dat lijkt te komen uit Blondie's New Yorkse wortels. De ronkende gitaar heeft iets weg van de Velvet Underground -die Harry en haar partner Chris Stein live zagen spelen- terwijl de super-bitchy zang de bijtende, gemene sfeer van het restaurant in Kansas City weergeeft waar Harry als serveerster werkte.  

‘Good Boys’  

Dit is de grote verloren Blondie single, gestrand op hun onbeminde album ‘The Curse of Blondie’. Een killer refrein en een lyrische diefstal van Queen's ‘We Will Rock You’ en dat alles over een duidelijk Giorgio Moroder-achtige synthesizer baslijn. Als het was uitgebracht in 1979, in plaats van 24 jaar later in 2003, zou het een hit zijn geweest.  

‘Denis’  

Het origineel -het gelijknamige nummer van one-hit-wonder Randy and the Rainbows- is een falset-stemmige ‘doo-wop’ single uit 1963 die helemaal past bij die tijd. Blondie sleept het de late jaren '70 in door alles op de productie te gooien: glam-rock stampen, teksten in het Frans, synthesizers, hectische drum rolls. Zo veranderde Blondie de sfeer totaal en bestormde het nummer de hitlijsten over de hele wereld.

‘Rapture’  

De experimenten op het album ‘Autoamerican’ uit 1980 -waaronder instrumentale gedeelten met strijkers, gesproken woord en show tunes- hadden misschien beter gewerkt als de band zelf had geklonken alsof ze ervan genoten. Maar één van de experimenten op het album werkte wél. Je kunt twisten over de kwaliteit van Harry's raps, maar de disco groove onder ‘Rapture’ is magnifiek.  

‘Picture This’  

Als je producer Mike Chapman moet geloven over de sfeer in Blondie tijdens het maken van het album ‘Parallel Lines’ -ze waren permanent stoned, ze vlogen elkaar voortdurend naar de keel, ze waren muzikaal onbekwaam- lijkt de pure kwaliteit van het materiaal ongelooflijk. ‘Picture This’ is gewoon een prachtig stukje songwriting waarin alles precies klikt en de toon overschakelt van broeierig naar rauw.  

‘(I'm Always Touched By Your) Presence, Dear’  

Het eerste teken dat de band Blondie meer was dan een stel stijlvolle, door de jaren ‘60 en onder andere Blue Grass geobsedeerde gasten. De melodie is prachtig en de teksten zijn afwisselend grappig en sexy en Harry maakt ze zich volledig eigen. Maar het genie is de subtiliteit waarmee het geleidelijk opbouwt van een rammelend folkrock intro tot zijn donderende climax, aangedreven door het superbe drumwerk van Clem Burke.  

‘Hanging on the Telephone’  

Soms duurt het een tijdje voor een liedje zijn ideale zanger vindt. Het origineel van ‘Hanging on the Telephone’, een single uit 1976 van de LA powerpop band The Nerves, is best goed maar Harry's indrukwekkende interpretatie maakt het nummer eigen, terwijl het arrangement harder, brutaler, strakker en stoerder is. Een absolute klassieker.  

‘Call Me’  

Het is ironisch dat een van de beste Blondie-singles niet helemaal van Blondie is. Debbie Harry zingt het en schreef mee aan Call Me, maar de muziek is het werk van de Italiaanse componist en producer Giorgio Moroder en zijn vaste sessiemuzikanten. Je zou het niet zeggen, want de elektronica, vervormde gitaren en glamrock-achtige beat klinken 100% als Blondie.  

‘Atomic’  

‘Atomic’, een alchemistisch werkje, is in feite een reeks muzikale fragmenten die bijeengehouden worden door een gitaar rif. Het is ook een verbluffend nummer. In de albumversie is er geen couplet of refrein-structuur. Het nummer bestaat gewoon uit de ene fantastische melodie na de andere. De zinderende ‘Oh your hair is beautiful’ sectie is een van de beste momenten uit Blondie's muziekcatalogus.  

‘Heart of Glass’  

Blondie heeft jaren op ‘Heart of Glass’ gewacht. Je ontdekt waarom ze wachtten als je het boek ‘Please Kill Me’ van Legs McNeil en Gillian McCain leest: de band had, zoals de hele punk scene in New York, een grote afkeer van disco. Zelfs in 1978 was het uitbrengen van dit nummer een gewaagde zet. Maar de grootsheid van ‘Heart of Glass’ is dat het disco is op de voorwaarden van Blondie, in plaats van andersom, een glanzend popliedje. ‘Heart of Glass’ geeft Harry's onbescheiden 'screw you cool' weer: ‘Once I had a love and it was a gas / Soon turned out to be a pain in the ass’.