menu

Culinaire tegenvaller

Een paar jaar vloog ik vanwege werk twee keer per maand van Helsinki naar Amsterdam en terug.
 Ook bij het altijd zo degelijke Finnair hadden op een zeker moment de recessie en de meedogenloze concurrentie van supergoedkope luchtvaartmaatschappijen hun invloed op het menu aan boord niet gemist.
 Vroeger kon ik nog wel eens genieten van een vers mootje gemarineerde zalm of een broodje dat rijkelijk belegd was met gerookte elandenbiefstuk.

Culinaire tegenvaller aan boord van een vliegtuig - Jongbelegen.nu

Maar nadat wij reizigers door de luchtvaartmaatschappij op een mager rantsoen waren gezet, wist ik dat het doosje dat de verontschuldigend kijkende Finse stewardess op mijn neergeklapte tafeltje deponeerde niet meer zou bevatten dan iets onbestemd vissigs dat sterk naar goedkope witte wijn smaakte of wat slappe witte boterhammetjes met daartussen zo’n geel, naar niets smakend plakje waarvan de Finnen denken dat het kaas is. 
'Wees blij dat je nog wát krijgt. Het enige dat je bij ons krijgt is een menukaartje met daarop hapjes en drankjes waarvoor je moet betalen. En het is nog duur en niet lekker ook' zei mijn vriendin, die als stewardess bij een van die prijsstunters vloog.
 Daar had ze natuurlijk helemaal gelijk in. Maar toch, ik wist dat het kinderachtig was, verloren mijn regelmatige vluchten iets aan glans. 
Des temeer was ik dan ook prettig verrast toen er op een zekere vlucht direct na het opstijgen een heerlijke geur van gebraden vlees door de machine trok.
Zou de recessie-armoe voorbij zijn? Of zou er een speciale aanleiding zijn om de passagiers eens extra te trakteren? Van mijn vriendin wist ik dat er bijvoorbeeld bij de opening van een nieuwe lijn, de ingebruikname van een nieuw vliegtuig of een andere feestelijke gebeurtenis nog wel eens een speciale maaltijd werd geserveerd, compleet met een goede wijn en gratis drankjes voor en na de maaltijd. 
Maar de lijn Helsinki-Amsterdam-Helsinki bestaat al sinds mensenheugenis en de Boeing was ook niet bepaald nieuw, dus dat kon het niet zijn. We zouden het wel horen als de verrassingsmaaltijd werd geserveerd.
 Dan, als het toestel zich boven het wolkendek boven Helsinki Vantaa airport heeft uitgewerkt, klinkt uit de cockpit 'This is your captain speaking. Our apologies for that terrible smell. Unfortunately, we got a bird in one of our engines. But all is functioning well'.

Aha, dus zó ruikt verbrande zeemeeuw. 

februari 2020
Wim van der Oest
Kan lezen en schrijven met woorden. Vier decennialang tekstschrijver en auteur. Enthousiast medeoprichter van Jongbelegen. Waarom? Omdat hij online maar bar weinig magazines kon vinden die niét tuttig en ouderwets zijn.

Goed stuk

Deel dit artikel: