menu

De op één na beste gitarist ter wereld wordt vandaag 75 jaar

En dan bedoelen we natuurlijk Eric Clapton, oftewel ‘Slowhand’. Eric werd op 30 maart 1945 geboren in het Britse plaatsje Ripley in Surrey. Zijn moeder was pas zestien jaar en zijn vader, een militair, keerde voordat Eric geboren werd terug naar zijn geboorteland Canada. Het opmerkelijke verhaal van hoe een jongen die opgevoed werd door zijn grootouders één van de beste gitaristen ter wereld werd.

De op één na beste gitarist ter wereld, Eric Clapton - Jongbelegen.nu

Eerste gitaar
Toen Eric dertien werd, kreeg hij als verjaarscadeau een Duitse Hoyer gitaar. Het goedkope instrument had vlijmscherpe ijzeren snaren waardoor het moeilijk te bespelen was. Na een tijdje geprobeerd te hebben om met het onding gitaar te leren spelen gaf Eric het op. De gitaar verdween in een kast en het zag ernaar uit dat we nooit de naam Eric Clapton en zijn fantastische gitaarspel zouden horen. 
Maar twee jaar later haalde Clapton de gitaar toch weer tevoorschijn en begon hij regelmatig te oefenen. Hij raakte beïnvloed door de blues en oefende lange uren om  blues akkoorden mee te kunnen spelen met platen. Hij nam alles op met een taperecorder en veilde net zolang aan zijn spel totdat hij het goed vond klinken. 

The Roosters
In 1961 ging Clapton studeren aan het Kingston College of Art. Aan het eind van zijn eerste jaar daar werd hij echter vriendelijk gevraagd te vertrekken aangezien hij zich meer met muziek dan met een kunststudie bezighield. 
Hij kon inmiddels zo goed overweg met zijn gitaar dat hij, nog maar zestien jaar oud en vaak op straat spelend, begon op te vallen. Toen hij zeventien was kwam hij bij zijn eerste bandje terecht. The Roosters was de band van gitarist Tom McGuinness die later in de band van Manfred Mann en in The Blues Band zou spelen. 

Doorbraak 
De echte doorbraak voor Clapton kwam nadat hij in 1963 toegetreden was tot de Yardbirds. Geïnspireerd door bekende bluesgitaristen als Buddy Guy, Freddie King en B.B. King (met wie hij heel veel later een album zou maken) ontwikkelde hij een heel eigen stijl, waarover binnen de Engelse muziekscene al snel veel werd gesproken. Toen de Rolling Stones hun vaste optredens in de Crawdaddy Club in Richmond stopten, namen de Yardbirds hun plaats in. Zij toerden door heel Engeland en Eric trad voor het eerst op in de Royal Albert Hall in Londen. Door de jaren heen zou hij hier nog meer dan 200 keer op de bühne staan. ‘Daar spelen is als spelen in mijn huiskamer’ zei hij eens over de Hall. De eerste LP van de Yardbirds, samen met blueszanger Sonny Boy Williamson, werd in 1965 uitgebracht. 

Cream 
Na een tijdje lid te zijn geweest van John Mayall & The Bluesbreakers en een uitstapje naar een project van Jack Bruce en Steve Winwood, werden hij en Jack Bruce door drummer Ginger Baker gevraagd voor Cream, de eerste supergroep. In deze periode begon Clapton zich verder te ontwikkelen. Naast het gitaarspelen ging hij ook zingen en begon hij songs te schrijven. De band maakte drie albums en verkocht daar meer dan 15 miljoen van. Maar het was helaas niet alleen maar rozengeur en maneschijn voor de band. Ginger Baker en Jack Bruce hadden op een zeker moment zo’n hekel aan elkaar dat zij elkaar tijdens optredens uitscholden, klappen uitdeelden en elkaars instrumenten probeerden te saboteren. Nadat oprichter Baker hem had ontslagen, verscheen Jack Bruce toch vaak bij optredens en dat liep zelfs zo uit de hand dat Baker Bruce een keer met een mes achterna heeft gezeten. In 1968 ging het licht uit voor Cream. De band maakte nog een dubbelalbum met de veelzeggende titel ‘Goodbye’ en ieder ging zijn eigen weg. In 2005 kwamen de heren nog eenmaal bij elkaar ter gelegenheid van de opname van Cream in de Rock and Roll Hall of Fame. Zij speelden een aantal uitverkochte concerten in Londen en New York. 

Blind Faith 
In 1969 was het tijd voor een tweede supergroep die bestond uit Clapton, Ginger Baker, Steve Winwood en Rick Grech. Het eerste album van Blind Faith veroorzaakte veel opschudding omdat op de voorkant van de hoes een foto stond van een naakt elfjarig meisje. In Amerika werd de plaat meteen van de markt gehaald.
Vreemd genoeg waren de toch zeker geniale bandleden niet in staat om genoeg eigen materiaal te schrijven voor optredens. Naast de nummers die op de LP stonden speelden ze tijdens concerten dus maar nummers van Cream en Winwood’s vorige band Traffic. Het publiek vond het prachtig, maar de bandleden raakten gefrustreerd. Na een jaar te hebben bestaan, werd de band in 1969 opgeheven. 

Layla 
Eric was bevriend geraakt met George Harrison en ontmoette zo diens vrouw Pattie Boyd, een bekend fotomodel. Hij raakte op slag smoorverliefd op haar. Toen zij liet merken wel op zijn avances in te willen gaan, schreef Clapton een album vol met nummers over haar dat hij opnam met zijn nieuwe band Derek and the Dominos.
Het nummer Layla is van die elpee het meest bekende nummer geworden en was gebaseerd op een verhaal uit de Perzische literatuur over een man die verliefd raakt op een mooie vrouw en gek wordt als hij niet met haar kan trouwen. Zo ver kwam het niet met Clapton: in 1979 trouwde hij met Boyd, een huwelijk dat tot 1989 zou duren. 
De band Derek and the Dominos was toen alweer verleden tijd, als gevolg van opnieuw ruzie tussen de bandleden. Hierna trok Clapton zich terug op zijn landgoed in Surrey, probeerde van zijn heroïneverslaving af te komen en deed, behalve wat liefdadigheidsoptredens, een lange tijd niets. 

Solo 
In 1974 verscheen zijn eerste, echt succesvolle soloalbum ‘461 Ocean Boulevard’. 
Er zouden er nog 19 volgen, het tot nu toe laatste album ‘Happy Xmas’ in oktober 2018. Zij leverden hem karrenvrachten platina en gouden platen op. 
In 2011 publiceerde muziekmagazine Rolling Stone een lijst van de 100 Beste Gitaristen Ooit.  Op nummer één stond de door Clapton bewonderde Jimi Hendrix. 
Hijzelf werd tweede. Niet gek voor een jongetje dat het op een goedkoop gitaartje moest leren.


Kijk hier naar een mooie live-uitvoering van Layla

maart 2020
Wim van der Oest
Kan lezen en schrijven met woorden. Vier decennialang tekstschrijver en auteur. Enthousiast medeoprichter van Jongbelegen. Waarom? Omdat hij online maar bar weinig magazines kon vinden die niét tuttig en ouderwets zijn.

Goed stuk

Deel dit artikel: